بسوزه پدر عاشقی  

بوسه ام را می گذارم پشت در

قهرکردی قهرکردم سر به سر

تو بیا در را تماما باز کن

هر چه میخواهی برایم ناز کن

من غرورم را شکستم داشتی ؟

آمدم حالا تو با من آشتی ؟




چی میشد تو هم منو دوستم میداشتی نازنین

جای گریه رو لبام خنده می کاشتی نازنین

حالا که قهری باهام ولی بدون دوستت دارم

طاقت قهر ندارم پس آشتی آشتی نازنین




به خاطر یافتن مقصر

زندگی ات را تلخ و سیاه نکن

بگذار آن چه در پایان یک عشق به جای م یماند

خاطرات خوش باشد با من آشتی کن تا دنیا با من آشتی کند




بهانه می تراشی و مرا عذاب میدهی

به روح بی قرار من تو اضطراب میدهی

دلم پر از گلایه ها تنم اسیر درد و خون

ولی تو قهر با دلم برای لحظه ای مکن




دوستی را دوست معنی می دهد

قهر هم با دوست معنی می دهد

هیچ کس با دشمن خود قهر نیست

قهری او هم نشان دوستی است




منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم

منو بخشیدی و من چشمامو بستم

تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم

که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم

منو ببخش منو ببخش




من رو ببخش نه به خاطر اینکه من لایق بخشش هستم

بلکه تو لایق آرامش هستی من آرامش تو رو حتی به آرامش خودم ترجیح میدم




منو ببخش که نادیده گرفتم التماس اون نگاه نگرون رو

منو ببخش که گرفتم به جای دست عاشق تو دست عشق دیگرون رو




اگه راهم این روزا از تو یکم دوره ببخش

توی زندگی آدم یه وقتا مجبوره ببخش




از تو به یک حرف ناروا نکشم دست

وز سر راه تو دلربا نکشم پا

عاشق زیباییم اسیر محبت

هر دو به چشمان دلفریب تو پیدا




یه روزی گله کردم من از عالم مستی

تو هم به دل گرفتی دل ما رو شکستی

من از مستی نوشتم ولی قلب تو رنجید

تو قهر کردی قهرت مصیبت شد و بارید

پشیمون و خستم اگه عهدی شکستم

آخه مست تو هستم اگه مجرم و مستم




مهم نیست کی مقصر است

باور کن مهم این است که یادمان باشد عمرمان کوتاه است

در پایان زندگی خواهیم گفت : کاش فقط چند لحظه بیشتر فرصت داشتیم تا خوب بهم نگاه کنیم و همه ناگفته های مهر آمیز یک عمر را در چند ثانیه بگوییم پس نازنین بیا آشتی کنیم با مهر