امام صادق (ع)
ریشه های کفر سه چیز است
حرص و خود بزرگ بینی و حسد ورزیدن
امام علی (ع)
هر که نیت خود را خالص گرداند
از پستی دور ماند
امام صادق (ع)
کسی که طالب ریاست باشد هلاک می شود
پیامبر اکرم (ص)
حقیقتاً آنچه ( از نعمت ها و رضوان ) که در نزد خداوند است
جز با طاعت و فرمانبرداری از او بدست نمی آید
امام باقر (ع)
کسی به ولایت ما نمی رسد
مگر با عمل شایسته و دوری از گناه
امام صادق (ع)
همانا دشنام دادن و هرزه گویی
و زبان درازی ناشی از نفاق و دو رویی است
امام محمد باقر (ع)
راستی که خداوند شخص بد زبان بیهوده گوی را دشمن می دارد
امام صادق (ع)
عدل شیرین تر از عسل و نرم تر از کف و خوشبوتر از مشک است
امام صادق (ع)
هر کس مرتکب گناهی شود در حالی که خندان است
در روز قیامت با چشم گریان به آتش دوزخ در افتد
امام علی (ع)
اجل به عنوان نگهبان برای آدمی کافی است
امام حسین(ع)
همنشینی با سفلگان و افراد پست ناپسند است
و همدمی گناهکاران موجب بدبینی مردم و از دست دادن اعتماد و اعتبار است
امام هادی (ع)
حسد نیکویی ها را نابود سازد
امام محمد باقر (ع)
خداوند به هیچ عبادتی برتر از رعایت پاکی شکم و پاکی دامن عبادت نشده است
امام حسین (ع)
به درستی که من مرگ را جز سعادت نمی بینم
و زندگی با ستمکاران را جز محنت نمی دانم
حضرت رسول اکرم (ص)
همانا دینار و درهم پیشینیان شما را به هلاکت رساند و همین دو نیز هلاک کننده شماست
امام صادق (ع)
سازگاری و مدارا از اهل هیچ خانه ای باز داشته نشده
جز اینکه آنان از خیر و خوبی محروم و بی بهره گشته است
امام باقر (ع)
یکی از محبوبترین بندگان خدا در نزد خداوند کسی است که نیکوکار و بسیار توبه کننده باشد
رسول خدا (ص)
کسی که معصیت الهی را از خوف خدای تبارک و تعالی ترک کند
خداوند او را در روز قیامت خوشنود می سازد